Na tym blogu wpisy na temat WPF 3D pojawiają się już od jakiegoś czasu, jednak do tej pory nie napisałem słowa wstępu wprowadzającego do owego „WPF 3D”. Chciałbym dzisiaj się poprawić i właśnie pewnego rodzaju wstępniak do WPF 3D.
Niniejszy wpis poza prezentacją różnych i niezależnych od konkretnego wykorzystania treści stanowi również opis pewnych zagadnień związanych z projektem Mesh Diagram 3D.Informacje dotyczące projektu oznaczone są etykietą MeshDiagram3D.
WPF jest skrótem technologii nazywanej Windows
Presentation Foundation.
Jest to pewnego rodzaju podsystem graficzny w Windows. Jest to silnik
graficzny i API bazujące na technologii .NET (od wersji 3). WPF
integruje interfejs użytkownika, grafikę 2D i 3D, multimedia,
dokumenty. WPF używa DirectX
do wyświetlania grafik (w odróżnieniu od innych narzędzi w .NET,
które wykorzystują GDI).
WPF został opracowany w taki sposób, by zapewniał spójny model
programowania oraz właściwą separację pomiędzy interfejsem
użytkownika a logiką aplikacji. WPF, do budowy grafiki wykorzystuje
deklaratywny język XML, a dokładniej oparty na nim język o nazwie
XAML.
A cóż to jest ten WPF 3D?
Przez WPF 3D rozumieć można zestaw
funkcjonalności WPF-a, pozwalający na tworzenie i wyświetlanie
grafiki trójwymiarowej (3D). Jednym z głównych celów stawianych
WPF 3D
jest wsparcie grafiki 3D w dziedzinie interaktywnych interfejsów
użytkownika i w związku z tym, WPF zapewnia:
- Wsparcie dla wielu, różnych platform sprzętowych, obsługiwanych przez system Windows;
- Wsparcie dla prostych scen zmieniających się dynamicznie, przy zapewnieniu odpowiedniej wydajności na niemal każdym sprzęcie wspierającym Windows;
- Przybliżenia związane z oświetleniem (świecenie obiektów i odbicie światła) jest na tyle dobre, że pozwalają tworzyć rozpoznawalne sceny 3D, a jednocześnie są na tyle proste, że pozwalają, by takie sceny były renderowane w czasie rzeczywistym;
Dzięki takiemu
podejściu i kompromisom z tym związanymi, WPF 3D być może nie
nadaje się do stworzenia realistycznej gry, czy filmu 3D, ale na
pewno wystarczy do uzupełnienia dwuwymiarowego interfejsu
użytkownika o elementy trójwymiarowe. WPF 3D cechuje bardzo proste
podejście do opisu sceny, co dodatkowo uzupełnione o możliwość
wykorzystania XAML powoduje, że WPF 3D jest bardzo wygodne przy
budowie interfejsów użytkownika.
Gdzie szukać
informacji na temat WPF 3D?
- W książce: „3D Programming for Windows. Three-Dimensional Graphics Programming for the Windows Presentation Foundation”, autora: Charles Petzold
- W cyklu artykułów: „The Twelve Days of WPF 3D” autorstwa: Erik Sink.
- Na blogu grupy z Microsoft'u zajmującej się WPF 3D: http://blogs.msdn.com/b/wpf3d/
- Na stronie: http://www.wpftutorial.net/IntroductionTo3D.html
- W książce dostępnej pod adresem: http://orca.st.usm.edu/~jchen/courses/graphics/resources/book/
WPF-a, nie WPF'a, pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńDzięki za wskazanie błędu! Już poprawiłem!
OdpowiedzUsuńPrzyznam, że nie zdawałem sobie sprawy z takiej pisowni ;), mało tego nawet początkowo nie uwierzyłem .. ale znalazłem wytłumaczenie: "Apostrofu nie należy również używać do oddzielania w skrótowcach końcówek fleksyjnych od tematu. Do tego służy łącznik, zwany też dywizem." (źródło: http://castorthe.w.interii.pl/polszczyzna/polszczyzna_I.htm).
Pozdrawiam!
fajne pomysły pozdrawiam
OdpowiedzUsuńświetny blog
OdpowiedzUsuńsuper! polecam tego bloga
OdpowiedzUsuń