Część szósta (ostatnia) serii artykułów poświęconych technologii OPC Unified Architecture (OPC UA) (zobacz część piątą/pierwszą).
OPC Unified Architecture (OPC UA) jest wizją globalnej przenośności (ang. global interoperability), m.in. umożliwienia standardowej wymiany danych pomiędzy różnymi aplikacjami niezależnie od dostawców, z których one pochodzą, języka programowania, systemu operacyjnego lub konkretnego miejsca w którym dana aplikacja jest zlokalizowana. Przynosi rewolucyjne zmiany w stosunku do poprzednich specyfikacji, przez co może się wydawać trudniejsza. Ma to jednak związek przede wszystkim z koniecznością zapoznania się z nowymi technologiami i zerwaniem z niektórymi przyzwyczajeniami. Jednocześnie OPC UA wydaje się być doskonałym sposobem na przeniesienie danych poza warstwę automatyzacji, a dzięki rozbudowanemu i rozszerzalnemu modelowi danych, może stać się kompletną bazą wiedzy na temat obsługiwanego procesu. Aż chciałoby się już natychmiast wdrożyć tą technologię w swoim przedsiębiorstwie. Niestety należy jeszcze chwile poczekać. OPC Foundation nie zakończyła jeszcze prac nad specyfikacją, a status ukończonych ma niespełna połowa z podzielonej na części specyfikacji OPC UA. Ważnym krokiem ku przyszłości jest udostępniony (na razie w wersji beta) przez OPC Foundation pakiet programowy, wspomagający tworzenie oprogramowania zgodnego z OPC UA, zawierający również wrapper, który potrafi udostępniać dane z serwera OPC bazującego na DCOM, poprzez usługi OPC UA. Dostawcy oprogramowania zaczynają mieć pierwsze swoje produkty (w fazach beta) bazujące na szkicu nowej specyfikacji. Technologia prezentowana jest na targach branżowych. Trwają również prace na programem testów zgodności i certyfikacji nowych produktów.
Należy się spodziewać, że przyjdzie nam poczekać jeszcze przynajmniej rok na sfinalizowanie ostatecznej wersji specyfikacji. To ile potrwa później upowszechnienie standardu zależy już przede wszystkim od nas: inżynierów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz